Πολύς λόγος γίνεται για την υπόθεση Βάλνερ τελευταία.
Μέχρι την προτελευταία αγωνιστική, καμία ομάδα δεν συμπαραστάθηκε στον Απόλλωνα. Ούτε ο ΠΑΟΚ, ούτε η ΑΕΚ, ούτε ο ΠΑΟ. Όλοι άφηναν τον Ολυμπιακό να παίζει κατενάτσιο στα έγγραφα που ζητούσε ο Απόλλων για τη διαδικασία ώστε να την στείλει στο CAS. Αυτό, έδωσε τον χρόνο να κυνηγιέται (και διαιτητικά) ο Απόλλων, ώστε στο τέλος του πρωταθλήματος να μην υπάρχει ούτε μαθηματικά η πιθανότητα σωτηρίας από υποβιβασμό, ώστε να μην έχει «έννομο συμφέρον» να το κυνηγήσει περισσότερο.
Από αυτό το κυνήγι επωφελήθηκε ΚΑΙ η ΑΕΚ (0-1 στο Καυτατζόγλειο απέναντι στον Απόλλωνα. Στο 12 λεπτό έπνιξε πέναλτυ υπέρ του Απόλλωνα και πιιθανώς κόκκινη του αμυντικού της ΑΕΚ. Για σκέψου να ήταν 1-0 με 10 παίκτες η ΑΕΚ; Θα κέρδιζε; Μάλιστα, αν δεις τη φάση ο διαιτητής σφυρίζει και δείχνει το σημείο του πέναλτυ, αλλά αμέσως αλλάζει γνώμη και δείχνει άουτ!
Το πρόβλημα λοιπόν είναι το εξής: όλοι φωνάζουν μόνο όταν αδικούνται οι ίδιοι. Όχι όταν αδικούνται άλλοι. Και όλοι φωνάζουν εκ των υστέρων. Κανείς δεν φωνάζει για να προλάβει γεγονότα, ούτε για να επαναφέρει αδικία σε τρίτο.
Εδώ η επίμαχη φάση –
