Πολλοί λένε ότι “ο Απόλλων αν παίξει όπως με την Ξάνθη δεν μπορεί να κερδίσει τον Ηρακλή”
Ομοίως, λέω εγώ, δεν θα μπορούσε να κερδίσει αυτή η ομάδα ούτε τον Ολυμπιακό. Ούτε να κάνει άλλα που έκανε. Τα ΕΚΑΝΕ όμως. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο.
Να πω και το άλλο. Ούτε με τη Βέροια παίξαμε καλά. Ουσιαστικά, μετά τον Ολυμπιακό δεν παίξαμε σε ΚΑΝΕΝΑ παιχνίδι καλά. Μόνο με τον Εργοτέλη μέχρι το 80. Θα μπορούσαμε να το κάνουμε και 0-4. Σκεφθείτε δηλαδή ότι το κακό της ένστασης ήταν κυρίως ψυχολογικό. Η ομάδα καταρρακώθηκε. Έπεσε το ηθικό κατακόρυφα. Και οι δύο νίκες με Βέροια και Ξάνθη, με το ζόρι έγιναν. Όλοι το είδαμε. Και το παραδεχόμαστε.
Υπάρχει όμως ένα αλλά.
Μετά τη νίκη με την Ξάνθη, οι ελπίδες μας αναπτερώθηκαν. Δόθηκε (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ) και ο πλήρης φάκελος στο
CAS και αναμένουμε σύντομα απόφαση. Είναι η πρώτη φορά που πιστεύουμε πραγματικά ότι μπορούμε στ’ αλήθεια να σωθούμε. Χρέος μας είναι να μεταδώσουμε αυτήν την αισιοδοξία στους ποδοσφαιριστές, στη διοίκηση και στους πάντες. Ειδικά στους παίκτες.Αν δεν έχεις ελπίδα και καλύτερος να είσαι χάνεις. Αν έχεις ελπίδα και αν αγωνίζεσαι για την επιβίωσή σου, τότε μπορείς να νικήσεις ακόμα και κάποιον καλύτερο. Στο ίδιο γήπεδο νικήσαμε τον Ολυμπιακό, τον Ηρακλή δεν μπορούμε; Στο ποδόσφαιρο υπάρχουν σκαμπανεβάσματα και η ψυχολογία παίζει σπουδαιότατο ρόλο, επειδή είναι ΟΜΑΔΙΚΟ άθλημα, κάτι που το ξεχνάμε.
Με πίστη λοιπόν και ελπίδα, να πούμε σε όλους τους παίκτες ότι ΜΠΟΡΟΥΜΕ να σωθούμε. Ότι ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΝ ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ. Από κει και πέρα, αν θα τα καταφέρουν είναι άλλο θέμα. Αλλά η προσπάθεια αξίζει.
ΑΠΟΛΛΩΝ ΜΠΟΡΕΙΣ!
Πρέπει να πιστεψουνε οι παίχτες μας οτι εμείς θα είμαστε διπλα τους και θα φωναξουμε μεχρι το τελυταιο λεπτό. θελουμε να σωθούμε…. Αν το καταφερουμε θα ειναι σα να πηραμε το πρωταθλημα… μη ξεγελαστει κανενας και παει λευκο πυργο 🙂