Προφανώς συμφώνησε ο Αστέρας Τριπόλεως να δώσει το παιχνίδι στο Λεβαδειακό, σκεπτόμενος ότι θα κάνει κάτι αντίστοιχο και η Λάρισα.
Έτσι, έφαγε το γκολ στο 4ο λεπτό και όταν πάρα πολύ νωρίς προηγήθηκε και ο Εργοτέλης, επιβεβαίωσαν ότι αυτό επρόκειτο να γίνει και παίζανε σαν τις κότες στην Τρίπολη.
Η Λάρισα όμως στην επανάληψη το κυνήγησε το παιχνίδι. Πιθανότατα και αυτοί το είχαν αφήσει το παιχνίδι αρχικά, αλλά όταν είδαν ότι χάνει ο Αστέρας (και ότι ο Πανιώνιος είναι στην ισοπαλία) σκέφθηκαν ότι αν κερδίσουν τον Εργοτέλη (και ΔΕΝ κερδίσει ο Αστέρας) τότε θα βγουναυτοί πέμπτοι!!
Έτσι, στο δεύτερο ημίχρονο χτύπησαν στα ίσια το παιχνίδι. Ισοφάρισαν 1-1. Ο Εργοτέλης μαχητικός προηγήθηκε και πάλι. Η Λάρισα, ως καλύτερη ομάδα, ξαναχτύπησε και πέρασε μπροστά 3-2, όπως και έληξε.
Ο Αστέρας γύρω στο 85 κατάλαβε ότι η Λάρισα κερδίζει, και με τη νίκη της αυτή, μένει εκτός πέμπτης θέσης. Είχαν απομείνει πολύ λίγα λεπτά, αλλά προσπάθησε να κερδίσει τον Λεβαδειακό που ακόμη νόμιζε ότι είχε ήδη κερδίσει.
Έτσι, ισοφάρησε στο τέλος 1-1. Τότε, πήραν αέρα οι Τριπλιτσιώτες και προσπάθησαν να κάνουν το 2-1 στις καθυστερήσεις. Τους φάνηκε όμως πολύ εύκολο και βγήκαν ΟΛΟΙ μπροστά. Επειδή όμως δεν μπαίνουν έτσι τα γκολ, στην αντεπίθεση βρήκε άδεια άμυνα ο Λεβαδειακός και αντί να γίνει το 2-1, έγινε 1-2.
Εντωμεταξύ, τα δύο 0-1 στο ημίχρονο έφεραν τα μαντάτα στο Καυτατζόγλειο ότι ο καθένας παίζει για την πάρτη του και τέλος οι χάρες. Έτσι, κατάφερε να ισοφαρίσει ο Απόλλων, αλλά εγκατέλειψε τη μάχη 15 λεπτά πριν το τέλος.
Αυτά έγιναν.
Τι θα μπορούσε να γίνει, αν οι πρόεδροι και οι παίκτες των ομάδων είχαν ιδέα από θεωρία παιγνίων (game theory).
Όλα αυτά έπρεπε να τα σκεφτούν από την αρχή. Δηλαδή
Αστέρας. Με μη νίκη, μένουν εκτός πεντάδας εφόσον κερδίσει η Λάρισα. Αν έδιναν στίγμα ότι το δίνουν στο Λεβαδειακό, θα το γύριζε η Λάρισα. Έτσι, έπρεπε να χτυπήσουν από την αρχή το παιχνίδι, ώστε να εξασφαλίσουν ΠΡΩΤΑ τον εαυτό τους (με νίκη εξασφάλιζαν 100% την πεντάδα) και ΜΟΝΟ ΕΑΝ η Λάρισα έχανε από τον Εργοτέλη, μόνο τότε να το “γύριζαν στο τέλος υπέρ του Λεβαδειακού”. Έπρεπε να χτυπήσουν από την αρχή και όχι στο 85… Δεν το έκαναν. Και έχασαν την πεντάδα.
Λάρισα. Η Λάρισα έδρασε πιο “λογικά” από όλους. Και κέρδισε! (παραφωνία στο κέρδος της η νίκη του Πανιωνίου). Με το σκεπτικό που έπρεπε να ακολουθήσει ο Αστέρας (να κερδίσει), η Λάρισα δεν είχε καμία τύχη για την πεντάδα. Έτσι μπορούσε να κάνει τη χάρη στον Εργοτέλη για να τον σώσει. Όπως και έγινε. Έδρασε σωστά (με βάση τη θεωρία παιγνίων). ΜΟΝΟΝ ΕΦΟΣΟΝ ο Αστέρας ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΖΕ, μόνο τότε θα είχε μία ελπίδα για πεντάδα και μόνο τότε έπρεπε να χτυπήσει το παιχνίδι. Έτσι ΑΚΡΙΒΩΣ έκανε! Στο ημίχρονο, είδε το 0-1 από το 4 στην Τρίπολη, κατάλαβε τη “βλακεία” του Αστέρα και μπήκε στο δεύτερο ημίχρονο να την εκμεταλλευτεί. Και τα κατάφερε!
Ηρακλής. Εάν ο Αστέρας δρούσε αναμενόμενα, και καθάριζε το παιχνίδι, ο Ηρακλής θα μπορούσε να δώσει μία ισοπαλία στον Απόλλωνα. Θυμίζω ότι αν ΚΑΙ ο Λεβαδειακός ΚΑΙ ο Εργοτέλης κέρδιζαν, ο Ηρακλής ήθελε νίκη. Αν ΕΝΑΣ από τους δύο κέρδιζε (και ο άλλος ισοπαλία ή ήττα), τότε η ισοπαλία ήταν αρκετή για τον Ηρακλή. Αν ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ έχαναν, τότε ο Ηρακλής θα μπορούσε και να χάσει. Άρα, αν ο Αστέρας κέρδιζε, έδινε την ευχέρεια στον Ηρακλή να αφήσει την ισοπαλία (εφόσον το ήθελε βέβαια). Αυτό βέβαια ΟΥΔΕΠΟΤΕ έγινε εχθές. Ακόμα και όταν ο Απόλλων ισοφάρισε 2-2, στη Λάρισα ήταν 1-1 και σε λίγα λεπτά έγινε 1-2. Άρα τα παιχνίδια πηγαίναν για δύο νίκες Λεβαδειακού και Εργοτέλη. Έτσι, ο Ηρακλής με ισοπαλία θα μπορούσε να ΥΠΟΒΙΒΑΣΤΕΙ! Και χτύπησε στα τελευταία λεπτά.
Απόλλων. Ο Απόλλων είχε ελπίδα ΜΟΝΟ αν ΚΑΙ ο Λεβαδειακός ΚΑΙ ο Εργοτέλης έχαναν! Έπρεπε να χάσουν ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ για να έχει ελπίδα. Τότε θα του αρκούσε η ισοπαλία. Αν έφερναν ισοπαλία, θα ήθελε τη νίκη οπωσδήποτε. Εφόσον ο Λεβαδειακός κέρδιζε, ο Απόλλων ήταν χαμένος ακόμα και με ΝΙΚΗ εχθές. Όμως και ο Εργοτέλης λίγο πριν το τέλος ήτανε 1-2. Οπότε το παιχνίδι παραμονής ήταν χαμένο 100%. Έτσι, μετά το 2-2, δεν είχε κανένα λόγο να κυνηγήσει κάτι καλύτερο. Απογοητεύτηκε. Και μοιραία ο Ηρακλής αναπτέρωσε δυνάμεις και κέρδισε τον παραδομένο Απόλλωνα.
Επιπλέον παράγοντας ο Ατρόμητος. ΔΕΝ κέρδισε στη Βέροια και είναι σήμερα ο υπ’ αριθμόν 1 για υποβιβασμό! Παίζει με τον Πανιώνιο, που λόγω της νίκης του στο Ηράκλειο, με νίκη επί του Ατρομήτου βγαίνει πέμπτος ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ότι δεν θα κερδίσει ο Αστέρας την ΑΕΚ (σιγά τώρα). Άρα, νίκη του Πανιωνίου επί του Ατρομήτου και νίκη του Εργοτέλη επί της Ξάνθης, σώζει τον Εργοτέλη και ρίχνει τον Ατρόμητο στη Β Εθνική!!!
Αν όμως ο Αστέρας έκανε αυτό που έπρεπε, τότε σήμερα θα πάλευε ο Ατρόμητος με τον Λεβαδειακό, αντί του Ατρομήτου με τον Εργοτέλη. Δεδομένου ότι ο Πανιώνιος θα ήταν αδιάφορος στο τέλος (εφόσον ο Αστέρας νικούσε εχθές), θα άφηνε βαθμό/ους στον Ατρόμητο και θα έριχνε τον Λεβαδειακό. Επίσης, η νίκη του ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ να σώσει ΚΑΙ τον Απόλλωνα, αν κέρδιζε ΚΑΙ η Λάρισα τον Εργοτέλη, οπότε θα έπεφτε Λεβαδειακός και Εργοτέλης.
Αυτά!
Δυστυχώς τα αποτελέσματα ήρθαν έτσι που ο αναμενόμενος υποβιβασμός της ομάδας μας έγινε πραγματικότητα. Όμως, το να ασχολούμαστε με τα αποτελέσματα των άλλων ομάδων δεν έχει καμιά αξία. Το θέμα είναι τι κάναμε εμείς και όχι οι άλλοι. Η κάθε ομάδα πρέπει να παίζει για τον εαυτό της και να προσπαθεί σε κάθε αγώνα για τη νίκη. Καλά έκανε ο Ηρακλής και έπαιξε για τη νίκη, το ίδιο κάναμε και εμείς πέρυσι όταν αυτός ήταν περίπου στη θέση μας. Αν δηλαδή σωνόμασταν με δοσμένα παιχνίδια θα ήμασταν ευχαριστημένοι; Αυτά που κατηγορούσαμε για άλλες ομάδες, να τα κάνουμε και εμείς; Δεν μας φταίει καμιά ομάδα που πέσαμε. Όταν εδώ και 29 αγωνιστικές δεν μπορείς να νικήσεις και να πάρεις τους απαραίτητους βαθμούς, τι να περιμένεις από τους άλλους να σε σώσουν; Οι παίκτες στους περισσότερους αγώνες σέρνονταν μέσα στο γήπεδο, ακόμα και τώρα, λες και οι βαθμοί θα έρχονταν ουρανοκατέβατοι. Ας φρόντιζε η “αγαπητή” μας διοίκηση να ενίσχυε την ομάδα μας με άξιους παίκτες (και όχι να ψάχνει συνέχεια για “προβληματικούς” παίκτες, όπως Περόνε, Λαναρής, Βάλνερ), να μην ξεπουλούσε αβέρτα τους καλούς παίκτες που είχαμε (με αποτέλεσμα τη συνεχή αποδυνάμωση της ομάδας) και να προσπαθούσε να προστατέψει την ομάδα από τη διαιτησία (και όχι μόνο) που ως γνωστόν πάντα, χρόνια τώρα, μας πήγαινε κόντρα. Ας φτιάχναμε καλή ομάδα και δεν θα είχαμε ανάγκη από κανέναν και κανείς δεν θα μπορούσε να μας ρίξει…
Τους λόγους για την πτώση του Απόλλωνα θα τους αναλύσουμε όλους μετά τη λήξη του πρωταθλήματος και στο Pontioi-Apollonistes.blogspot.com
Χρειάζεται μία αυτοκριτική για να δούμε τι πήγε στραβά όλη τη χρονιά. Συμφωνώ απόλυτα. Αν δεν δούμε τις αιτίες, δε θα πάρουμε κανένα μάθημα. Είναι ίσως ευκαιρία για αλλαγές.
Ας συνεισφέρει ο καθένας με τη δική του οπτική στη φετινή χρονιά.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ…ΦΙΛΟΙ ΑΠΟΛΛΩΝΙΣΤΕΣ ΚΑΝΕΙΣ ΟΝΤΩΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΦΤΑΙΞΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ Η ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ,ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΣΕΙ Η ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ.ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ…..( ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ ΓΡΑΦΙΚΟΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ..)ΟΛΟΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΜΕ ΜΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ,ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΙL ΣΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ SITE ΤΗΣ ΠΑΕ,ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΑΦΗΣΕΙ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΚΑΘΑΡΗ ΚΑΙ ΑΜΟΛΥΝΤΗ(ΟΠΩΣ ΔΗΛ.ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΠΑΡΕΛΑΒΕ ) ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΧΑΡΗ ΝΑ ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΠΛΕΟΝ….ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ,ΑΠΕΤΥΧΕ…..